Tweemaal het Wallonië van Guido Fonteyn

Guido Fonteyn “Over de taalgrens” (Van komen naar Voeren)

EPO 2009 – 180p.

Wie de lessen geschiedenis vroeger op school niet leuk vond, of wie zat te dromen tijdens de lessen aardrijkskunde van België, kan de huidige onwetendheid op een prettige manier goedmaken. Meteen krijg je ook een betere kijk op de tweestrijd tussen Vlamingen en Walen. Met andere woorden: “Over de taalgrens” neemt je mee op wandel, te voet, met de fiets, per trein of auto, langsheen die bizarre lijn die Vlaanderen scheidt van Wallonië: de taalgrens. Guido Fonteyn, die zijn eigen Brussel even terzijde legt, is een uitstekende gids. Hij pakt niet enkel de clichés aan, hij zet ook historische mythes recht. Hij durft in de letterkunde van vroeger te duiken en de waarheid te scheiden van de romantiek en misplaatste nostalgie. In kleine etappes neemt het boek ons mee over de heuvels, langs rivieren en doorheen stadjes die aan beide kanten van die taalgrens te vinden zijn. Met een berg leuke anekdotes trekken we probleemloos doorheen “het geval België”.

 

Guido fonteyn “Grensgebied” (Van Voeren tot Sankt Vith)

EPO 2010 – 166p

Wie dacht alles te weten over talen en structuren van België, moet vaststellen dat er nog een stuk leerstof ontbreekt: er is nog een taalgrens. Die scheidt Duitstalig en Franstalig België, maar ook Nederland van België. Het krioelt er van de grenspaaltjes die elk een stukje geschiedenis kunnen vertellen. We zitten nu in het land van de drie Oostkantons, waarvan er twee Duitstalig België vormen en eentje bij Wallonië hoort. Het stukje België dat het best bestuurde en meest probleemloze gebied is. (en niet alleen volgens eigen zeggen) In dit strookje land zijn Duitsland en Nederland nooit ver weg. Wie teruggaat in de geschiedenis komt er ook Pruisen en Spanjolen tegen. Fonteyn schrijft in zijn eigen boeiende stijl weer een stukje proza dat het leed van vele oorlogen samenvat: een volk dat werd heen en weer geslingerd maar uiteindelijk toch Belgisch werd. Naast een mooi historisch verhaal, is dit deel van België ook geografisch een uitnodiging om ter plaatse te gaan kijken. Op je bord liggen dan ook de leukste plekjes van de gemeenten met echt Vlaamse, soms Franse en soms Duitse namen. Je zou zo op de fiets stappen…