Geschiedenis kan in verzen geschreven worden. En in muziek. We hadden er zo lang op gewacht en voor gestreden: de afschaffing van de apartheid. Tot het in 1990 zover was… Nauwelijks te geloven na al die jaren verdrukking, foltering, opsluiting en discriminatie door zovele blanke overheersers.

Het verhaal begint bij de Portugezen in de 15° eeuw… Daarna kwamen de Nederlanders… zij roken als het ware de rijkdom die daar in de Zuid-Afrikaanse grond voor het rapen was. Zij raapten die niet zelf: er bleken rare zwarte mannetjes rond te lopen die je kon drillen om het vuile werk te doen… Er waren zoveel verschillende stammen en rassen, maar volgende de blanke man waren ze minderwaardig en dom… Ook de Fransen en de Duitsers die werden aangevoerd liepen in dat straatje mee, tot de Engelsen er aan kwamen. De grote oorlogen waren blanke oorlogen: tussen Engelsen en Nederlandse Boeren die elk de macht voor zich wilden. De zwarten verdedigden zich en er vloeide veel bloed. Kerk en burgerij over de wereld verspreid kozen de zijde van de blanken… tot men zich na de eigenaardige dood van Steve Biko, en de enorme toevloed aan zwarte vluchtelingen en kunstenaars uit dat land vragen begon te stellen over wat er aan de hand was… Ook België heeft met haar Protea-aanhangers de apartheid lang verdedigd.

Ondertussen zijn er zovele dichtbundels en liederenalbums vrijgegeven, die het leed vanuit de gevangenis lieten horen…  Het verhaal is nog niet ten einde. De apartheid is officieel afgeschaft. Maar het land zucht nog steeds onder de zovele eeuwen uitbuiting, die sporen van armoede en geweld achterlaten…  Een verhaal dat ik U graag kom vertellen, kom voordagen en bezingen.